Ben bu hayatta anne olmayı beceremedim sanırım. 11 aylık oğlum var tek istediğim 4. Ayından beri deliksiz 2 saat uyuması. Sürekli emzir yatır pışpışla 20 dk sonra yine vızık vızık her gece aynı şeyleri yaşamaktan ne kendime ne eşime ne de oğluma tahammülüm kaldı. Küçücük bebeğe bağırıp söylenir mi bir anne? Oluyor elimde değil. Kendimden tiksiniyorum artık. Hiçbir destek görememekten ilgisizlikten herşeyden tiksiniyorum artık. 25 yıl boyunca her şeyi beceren bir sürü başarısı olan ben bir anneliği beceremedim. Bir gün çekip gitmek istiyorum canıma kıymak istiyorum kendimden nefret ediyorum. Olmuyor ben yapamıyorum. Tek istediğim bir gün bir gece az da olsa uyumak. Çok nankörlük mü ediyorum bana nolur akıl verin.
